In en Tweesprakenland leven.
Oostfreeske Histoorje in de Kopp hebben.
In oostfreeske Literatur sük utkennen.
De oostfreeske Taal futthelpen.
So mennigmaal de Anstött geven.
Stöön un Stütt för Dichten un Trachten.
Mit neje Ogen kieken.
Neje Woorden söken.
Mien-Dientje finnen.
Um dat Tohuus weten.
Man mit de Kopp unbehuust blieven.
Johanna in dat Hart bewahren.
Tegen de Depression angahn.
Gedachten over de Fraulü tolaten,
Wat Soort Minsk de sünd.
Mit Lüst leev wesen.
Dat Hoge Lied van de Leevde.
Hektor weer upfinnen.
An en Barkenboom denken.
En Sloot up dat Fehn overwinnen.
As Leutnant in de Oorlog trecken.
De Fahn dragen.
Mit Rilke sien Cornet gliek föhlen.
An Liev un Seel besehrt na Huus komen.
So vööl Kameraden an sien Sied fallen…
Mit Borchert eens wesen.
Weer un weer na de Sinn fragen.
Pädagoge de Vörrang geven.
Wenn nödig, ok schoolmestern.
Brüggen bauen – hier un over de Grenzen.
Weten: Nix blifft, as ’t is.
Achter sük laten, wat nix mehr bedüddt.
Nix hennehmen sünner Achterfragen.
Tegen Militär Woorden söken.
Hampeldaten finnen.
Nooit heel tofree wesen.
Alltied weer wat to köstern hebben.
Lüü ok woll vör de Kopp stöten.
Over de Pepernötentogsloot springen.
En Leven an de Sied van Johanna …
Kinner hoogtrecken.
Grootkinner upwassen sehn.
En Enkeljung, de neet mehr leven mag.
An de Ewigheid en Söhn hergeven.
De Dood annehmen.
Sük för Tranen neet schamen.
Pien tolaten – un wiederleven.
Driest noch wat daarto leren.
Alltied wies sük inmengseln.
Hen un weer een in de Nack kriegen.
Rosen planten.
Diesels saien.
Stiekeln.
Breven schrieven.
Rüst sük neet günnen.
Höört sük dat? Nettgliek …
En Stück Leven in sük hebben.
Wahrnehmen, wo dat minner un minner word.
Overleden.
En grote Vermächtnis achterlaten
In Woord un Schrifft.
Hans-Hermann Briese