Benutzer-Werkzeuge

Webseiten-Werkzeuge


de_wiehnachtgoos

Frerich „Freerk“ Hokema

De Wiehnachtsgoos

Un steiht dat Wiehnachtsfest vör d’ Döör,
dat is nu so besloten,
denn mutt so mennig arme Deer
sien lüttje Leven laten.
Ok Hiemkemöö un Garmerohm,
’n Paar deftig olle Minsken,
de harren ’t over d’ Wiehnachtsboom
un prootden over ’t Wünsken.
Un Garmerohm, de see uplesd:
„Wi hebb’n noch wat vergeten,
un nettakraat dat Allerbest,
dat is dat Fierdagseten.
Wurst, Fleesk un Schink hangt an de Böhn,
un is neet to verachten.
Man sull’n wi neet, wat meenst, ik meen,
uns Liesee-Lottee slachten?“
De Liesee-Lottee weer en Goos,
so van en Jahr of söven.
Un elker Wiehnacht gung dat loos,
denn trachtden s’ hör na ’t Leven.
Man elkermaal, wenn ’t sowied weer,
denn geev dat bi dat Biest
un ok bi ’t Ollske groot Gereer
un weer ’n Jahr Bewährensfrist.
„Man ditmaal“, see oll Garmerohm,
„hett s’ nix mehr to verwachten;
doch will’n wi hör wat Goods andoon
un will’n in d’ Slaap hör slachten.“
Un Hiemkemöö haal van d’ Aptheek
en Glas vull Slaaptabletten.
De settde eerstmaal se in ’t Week
un goot hör denn in ’t Freten.
De Goos, de seet up ’t Nüst un drööm,
hett woll nix Quaads in d’ Sinn hatt,
as Garmerohm mit ’t Mest ankweem
un Hiemke mit dat Schienfatt.
„Ochheer“, so snucker Hiemke loos,
„laat mi man eerst perberen“,
un daarbi greep se na de Goos
un plück hör in de Feren.
Se plück un plück, do blarr dat Schaap
un brull up d’ Stall de Fäärs,
un Liesee-Lottee wurr in d’ Slaap
blank as en Kinnerneers.
As Garnerohm na ’t Mest nu greep,
wat dee he sük verfehren,
dat hum dat kold bi d’ Rügg daal leep,
so fung de Goos an ’t Reren.
Ok Hiemke fung to snuckern an:
„Ochheer, du arme Blood,
nu wees man still, daar word nix van,
wi maken di neet dood.“
De Goos, de stunn daar hen un trilld’
mit nakend Bost un Been,
un föhld’ sük stolt un ingebildt
as Sofia Loren.
En olle Sack muss gau d’rher,
de Blöße weer verswunnen,
un vörn en Gatt in, Kopp d’r dör
un achtern heel dicht bunnen.
Um dat se ’t Lopen neet verleert,
van unnern ok twee Gaten
en lüttje Lockje unner d’ Steert,
de Utpuff freei to laten.
Dree Dagen un dree Nachten leep
se so in d’ Stall herum,
do kweem Froo Hiemke an un reep:
„Kumm, Liesee-Lottee, kumm!“
Se harr en Bostrock unner d’ Arm
van feinste Schaapswull strickt.
„Nu kumm man her, de hollt di warm,
un passt van Längd un Dickd.
Un Liesee-Lottee in hör Freid
dürt nu weer Eier leggen.
Wo ’t anner Jahr denn mit hör geiht,
dat kann ’k jo noch neet seggen!

de_wiehnachtgoos.txt · Zuletzt geändert: 2013/12/22 12:14 von chdirks

Seiten-Werkzeuge