De griese Dagen sünd vörbi.
De Hemel is so hoog un wied.
Wat is dat för en moje Tied!
De Sünn, de schient, de Lücht is warm,
't is Sönndagmörgen un keen Larm.

So kann dat alltied wiedergahn!
De Tied, de schient hier still to stahn,
an disse moje Vörjahrsdag.

Van 't Dörp de Karkenklockenslag
besünners hell na mi her klingt.
De Vögelke up 't Dack, de singt.

O Minsken, in dit Leven
kann 't woll nix Mojers geven!